Na miejscu byliśmy późno bo dopiero około 8 rano. Samochód pozostawiliśmy przy głównej drodze nr 537 i dalej szliśmy w stronę Popradskie’go plesa – zastavka (1.246 m n.p.m.).
Od tego punktu zaczyna się niebieski szlak, którym można dojść także na Rysy od strony Słowackiej. Cały czas idzie się lasem, drogą asfaltową, ale nie jest ona aż tak uciążliwa jak po polskiej stronie.

Przejście od naszego miejsca postojowego do Horskie’go hotelu Popradske pleso, zajęło nam około 1 godz. 30 min. Zatrzymaliśmy się na jakieś 30 minut, po czym postanowiliśmy zmienić plan dnia i wybrać się (zamiast jak w pierwszej wersji -na Wysoką) na Kończystą.

Do Sedla pod Ostrvou według mapy jest jakaś 1 godzina i 30 minut. Trasa dość przyjemna, aczkolwiek wydaje się ciągnąć w nieskończoność. Cały czas idzie się zakosami.

Z przełęczy rozciąga się fajny widok na Szatana (Satan  2.422 m n p.m.) czy też na Hlińską Turnię (Hlinská veža 2.340 m n.p.m.). Po drugiej stronie widać okoliczne miejscowości jak: Wyżne Hagi (Vysne Hagy) czy też Nową Polankę (Nova Polianka).

Odpoczęliśmy troszkę i wyruszyliśmy dalej. Początkowo czerwonym szlakiem. Po około 10 minutach drogi od przełęczy, zaczęliśmy odbijać w lewo, w stronę Tępej (Tupa 2.285 m n.p.m.), na której ścianie znajdują się liczne drogi wspinaczkowe (od Doliny Złomisk).

Podejście pod Tępą zajęło nam jakieś 35 minut, gdyż nie wybraliśmy sobie najlepszej trasy – począwszy od dużych skalnych bloków, kończąc na zapadającym się podłożu.

W końcu wyszliśmy na górę. Ale zaznaczam, że nie był to szczyt, tylko dokonaliśmy jego obejścia od lewej strony i znaleźliśmy się po drugiej stronie góry. Przed nami pojawiła się Kończysta. Muszę przyznać że wyglądała imponująco. Z tego miejsca wyglądała naprawdę groźnie. Aż usiedliśmy i zaczęliśmy się zastanawiać czy wyrobimy się w czasie, bo droga na szczyt wydawała się wiecznością. Po krótkiej naradzie, postanowiliśmy zejść na dół do Stwolskiej Doliny i tam na miejscu ocenić i podjąć decyzję czy idziemy dalej czy nie.

Kończysta 2.538 m n.p.m. widziana z okolic Tępej

Krótki odcinek drogi a zejście zajęło nam aż pół godziny! I co…z dołu nie wyglądało to źle. Decyzja zapadła że idziemy. Szło się dość dobrze, po głazach, które nawet stabilnie trzymały się podłoża, choć oczywiście trzeba było bardzo uważać by nie zjechać w dół. Samo wejście spod Kończystej, zajęło nam jakąś godzinę – a nie tak jak obliczaliśmy wcześniej ze 3 (hi hi).

Na samej górze ulokowane jest charakterystyczne kowadło a widoki po prostu przednie – Mały Gerlach, Gerlach, Zadni Gerlach, Batyżowiecki Szczyt, w oddali Litworowy Szczyt, Żłobisty Szczyt, Ganek, Wysoka i wiele innych imponujących wzniesień.

Na górze spędziliśmy co najmniej godzinę, po czym zaczęliśmy schodzić w dół. Postanowiliśmy iść troszkę inaczej. Będąc w Dolinie Stwolskiej, skręciliśmy w prawo.

Widok z Doliny Stwolskiej

Góry są mylne – wydawało się, że skoro zrobiliśmy kółko idąc na Tępą (w zasadzie obchodząc ją), to możemy sobie zrobić skrót idąc właśnie w prawo i przejść „granią” do Przełęczy pod Ostrevą. I tak poszliśmy…aż tu nagle pionowa ściana w dół i nici z naszego skrótu. Musieliśmy tym razem wejść na szczyt Tępa 2.285 m n.p.m., wrócić się w stronę Przełęczy pod Klinem i zejść do czerwonego szlaku (tak jak przyszliśmy). Od tego miejsca droga prowadziła już tak samo, czyli najpierw czerwonym szlakiem a potem niebieskim aż do samochodu.